زمینیها آماده سفر به مریخ
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۵۴۹۷۹
همشهری آنلاین: ایده فرستادن انسان به مریخ یک موضوع مهندسی هوافضا و مطالعات علمی است که از اواخر دهه ۱۹۴۰بهعنوان بخشی از اکتشاف گستردهتر این سیاره مطرح شد. البته اینکه چرا در آن دهه که زمین درگیر جنگ جهانی دوم بوده است، عدهای به فکر رفتن به فضا بودهاند هم در نوع خود بسیار جالب است! تاکنون تعدادی فرودگر، مریخنورد و البته یک بالگرد به سیاره سرخ رفتهاند و مشغول نمونهبرداری و تصویربرداری هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چرا سال ۲۰۳۳؟
مریخ در ۲۷ژوئن ۲۰۳۳به مقابله خواهد رسید. مقابله در نجوم کروی، موقعیتی است که یک جرم آسمانی از ناظر (زمین) نسبت به خورشید در نقطه مقابل (۱۸۰ درجهای) قرار میگیرد. این لحظهای است که هر ۲۶ماه یکبار اتفاق میافتد، چراکه هر دو سیاره به دور خورشید میچرخند. زمین مستقیماً بین مریخ و خورشید قرار خواهد گرفت و به این ترتیب مریخ در بزرگترین و درخشانترین حالت خود در آسمان شبِ زمین خواهد بود. این بهترین زمان برای فرستادن یک فضاپیما به آنجاست، زیرا چنین وضعیتی بهطور چشمگیری سفر را کوتاه میکند.
یک طرح دقیق برای یک ماموریت کمخطر در سال ۲۰۳۳وجود دارد که فقط ۵۷۰روز طول میکشد. این درحالی است که بیشتر ماموریتهای مریخ بین ۸۰۰تا ۱۰۰۰روز بهطول خواهد انجامید! علاوه بر این، این طرح شامل عبور از سیاره زهره نیز میشود.
از سوی دیگر باید به این نکته توجه داشت که ماموریت آپولو شامل چرخش «آپولو ۸» به دورماه و آزمایش فرودگر ماه توسط «آپولو ۱۰» بوده است؛ انجام امور مختلف به غیر از فرود بر سطح ماه. ماموریت چرخش به دور مریخ هم منطقی بهنظر میرسد. فرستادن خدمه ناسا برای فرود روی سطح سیاره سرخ در نخستین سفر خود، کاری خطرناک خواهد بود و صرفاً ناشی از بیصبری است.
مأموریت چگونه انجام خواهد شد؟
سختافزار برای این سفر سخت و مهیج تقریبا مهیا شده است. موشک سیستم پرتاب فضایی (SLS) ناسا و فضاپیمای اوریون در کنار موشک فالکون هوی اسپیسایکس اکنون جایگاه ثابتی برای خود دستوپا کردهاند. فضاپیمای نیوگلن شرکت بلو اوریجین و ولکان سنتر اتحاد پرتاب متحد (ULA) نیز باید تا دهه ۲۰۳۰آماده شوند. در این راه اما بزرگترین چالشها ساخت یک زیستگاه ترانزیت مریخی خواهد بود. این وسیله نقلیه را میتوان در ارتفاعات زمین یا در مدارماه با استفاده از سه یا چهار پرتاب SLS ناسا مونتاژ کرد. البته این به سنگینی زیستگاه و تعداد فضانورد بستگی دارد.
برنامه مأموریت پرواز در سال ۲۰۳۳ این چنین است:
موشکهای SLS و تجاری، سختافزار را به مدار میبرند.
خدمه با فضاپیمای اوریون به سمت وسیله نقلیه ماموریت، پرتاب میشوند.
سفر به مریخ با خدمهای که در زیستگاه ترانزیت زندگی میکنند، ۲۰۰روز طول میکشد.
خدمه پس از رسیدن به مریخ، ۳۱روز را در مدار این سیاره سپری میکنند.
سفر برگشت به زمین ۳۳۹روز با فضاپیمای اوریون از طریق زهره و کمک گرانش طول میکشد.
چرا فرود نمیآییم؟
ناسا تا سال ۲۰۳۳یکسری تعهداتی داده است که مانع از انجام ماموریت پرهزینه برای فرود خدمه در مریخ میشود. برای چنین کاری، طراحی و ساخت یک فرودگر جدید نیاز است. از قضا، این هزینهها بیشتر به ماموریت بازگشت نمونه مریخ اشاره دارد که احتمالاً بر بودجه ناسا برای دهه آینده تسلط خواهد داشت. با این حال، فرود روی مریخ در سال ۲۰۳۳هنوز امکانپذیر است. اگر تلاشهای تجاری خصوصی بتواند تا سال ۲۰۳۳یک فرودگر واجد شرایط خدمه تولید کند، میتوان یک ماموریت فرود سرنشیندار را نیز درنظر گرفت. در آن سناریو، یک فرودگر مریخ، یک فرودگر چهار نفره را روی سطح سیاره سرخ قرار میدهد و آنها را به مدار مریخ بازمیگرداند. مجموع این ماموریت ۹۵۰روز طول خواهد کشید.
کد خبر 774516 منبع: همشهری آنلاین برچسبها مریخ نجوم - سیاره - ستاره فضاپیما - کاوشگر مریخنورد استقامت فضا
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: مریخ نجوم سیاره ستاره فضاپیما کاوشگر مریخ نورد استقامت فضا سیاره سرخ یک فرودگر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۵۴۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حقایق پنهان درباره ماه
ماه یکی از سیارههای نزدیک به کره زمین میباشد که این کره دارای قطر حدودی ۳۵۰۰ کیلومتری میباشد و شبها با انعکاس نور خورشید به سطح کره زمین، منجر به روشنایی این کره میشود. با این حال کره ماه دارای حقایق پنهان و بسیار جالبی است که بی شک شاید هر یک از ما اطلاعات کافی و زیادی نسبت به این کره نداشته باشیم.
ماه بوی باروت میدهد
به گفته فضانوردان آپولو ۱۱، ماه بویی دارد که به لباسهای فضایی، تجهیزات و نمونههای جمعآوریشان چسبیده بود و وقتی یکی از اینها در محیط قرار میگرفت دوباره بوی ماه قابل تشخیص بود. فضانوردان این فضاپیما اولین کسانی بودند که پا روی کره ماه گذاشتند. آنها این بو را فلزی توصیف کردند، چیزی شبیه بوی باروت سوخته یا بوی هوا پس از خاموششدن ترقه. به احتمال زیاد منشأ این بو یک واکنش شیمیایی بین مادهای در غبار ماه و اکسیژن موجود در هواست. البته نمونههای ماه روی زمین بو ندارند و پژوهشگران میگویند این باید به دلیل یک واکنش موقت باشد.
ماه هم «ماهلرزه» دارد
همانطور که مناطقی از سیاره ما با زلزله تکان میخورند، ماهلرزههایی هم اتفاق میافتد. البته مدت آنها طولانیتر و شدت آنها ضعیفتر از زلزلههای روی زمین است. دانشمندان میگویند این لرزشها میتواند دلایل مختلفی مانند برخورد شهابسنگها، تغییرات دما، گرانش زمین و ... داشته باشد. آنها ماهلرزهها را در چهار طبقه دستهبندی کردهاند: عمیق، حرارتی، شهابی و سطحی. لرزههای حرارتی معمولترین لرزهها هستند و شدت زیادی ندارند. لرزههای حرارتی به دلیل اختلاف دمای شب و روز ایجاد میشود، لرزههای شهابی هم به دلیل برخورد شهابسنگها اتفاق میافتد. اما لرزههای شدید و طولانی زیر سر لرزههای سطحی ماه هستند.
محصول یک برخورد غولپیکر است
نظرات مختلفی درباره شکل تولد ماه وجود دارد، اما پذیرفتهترین توضیح درباره چگونگی شکلگیری ماه، نظریه برخورد بزرگ نامیده میشود. طبق این نظریه سیارهای به اندازه مریخ با زمین اولیه برخورد کرده و ابری از این برخورد تشکیل میدهد که در نهایت بعد از چندین میلیون سال به ماه تبدیل میشود. به گفته موزه تاریخ طبیعی لندن شواهدی از این برخورد را میتوان در نمونههای گرفتهشده از ماه در ماموریتهای آپولو پیدا کرد. این یافتهها نشان میدهد ترکیب ماه شباهتها و تفاوتهایی با ترکیب زمینشناسی زمین دارد که این به دلیل همان برخورد و جداشدن بخشی از زمین قدیمی است.
ما همیشه یک طرف ماه را میبینیم
شاید برایتان عجیب باشد ولی ما فقط یک طرف ماه را میبینیم، زیرا ماه دقیقا با همان سرعتی که به دور خود میچرخد به دور زمین هم میچرخد و اینطوری ما فقط یک طرف آن را میبینیم. از همینجا اصطلاح «نیمه تاریک ماه» گرفته شده که در واقع درست نیست، زیرا سمت دور ماه همان مقدار نور خورشید را دریافت میکند که قسمت نزدیک و سمت زمینِ آن دریافت میکند. ماه به طور دایم رو به سطح زمین است. به این معنی که یک روز کامل ماه (مدت زمانی که طول میکشد تا ماه یک بار به دور خودش بچرخد) حدود ۴ دقیقه است؛ بنابراین اگر ماه اصلا نمیچرخید میتوانستیم طرفهای دیگر ماه را ببینیم.
منبع: روزنامه خراسان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی خواندنیها